پشتم به تو گرم است.

نمی‏دانم اگر تو نبودی،

زبانم چطور می‏چرخید، صدایت نزنم!

راستش را بخواهی، گاهی،

حتی وقتی با تو کاری ندارم

، ب

رای دل خودم صدایت می‏زنم؛ بابا!

آن‏قدر با دست‏هایت انس گرفته‏

ام

که گاهی دلم لک می‏زند، دستانم را بگیری.

هر بار دستانم را می‏گیری،

خیالم راحت می‏شود؛

می‏دانم که هوایم را داری و من میان ازدحام غریبی،

گم نمی‏شوم و تو هیچ وقت دستم را رها نمی‏کنی …

یسنا بانو منبع